ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ

Aνέκαθεν, για να λυθεί ένα πρόβλημα χρειαζόταν πρώτα να εντοπιστεί, έπειτα να επιμεριστούν οι ευθύνες και τέλος να βρεθούν οι πιθανές λύσεις. Πολύ φοβάμαι, δυστυχώς, ότι στην περίπτωση της χώρας μας, έχει διαταραχθεί ακόμη και αυτή η αλληλουχία.

   Τις τελευταίες ημέρες όλοι μας γίναμε μάρτυρες των πολύωρων διαπραγματεύσεων της λεγόμενης "τρόικας" με την ελληνική πλευρά. Πέραν της πρώτης ανάγνωσης, ότι δηλαδή οι κακοί δανειστές μας, δια των αντιπροσώπων τους, θέλουν ολοένα και περισσότερο απ’ το αίμα του ελληνικού λαού, θαρρώ πως υπάρχει πάντοτε και η αντίθετη άποψη.

   Η άποψη που λέει πως οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις στο σύνολό τους, καθυστερούν δραματικά τις εξαγγελθείσες μεταρρυθμίσεις. Ας προσπαθήσουμε να μπούμε εμείς στο ρόλο των ξένων διαπραγματευτών. Εδώ και τρία χρόνια προαναγγέλλονται οι αλλαγές, που θα έδιναν ώθηση στην ελληνική οικονομία.

Είδατε εσείς κάποια ουσιαστική αλλαγή; Ανοίξανε τα κλειστά επαγγέλματα, έγιναν αποκρατικοποιήσεις προς όφελος του πολίτη, προωθήθηκαν αλλαγές στον τρόπο μεταθέσεων των δημοσίων υπαλλήλων που τόσο εύκολα κόβονται οι μισθοί τους ή μήπως τρέφει κανείς αυταπάτες ότι θα έρθουν ξένες επενδύσεις σε μια χώρα που δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη το φορολογικό της σύστημα;

   Φυσικά δεν δικαιολογώ κανέναν, πολύ περισσότερο μάλιστα τους ψυχρούς δανειστές μας, που αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους ως νούμερα. Θαρρώ όμως πως το ελληνικό πολιτικό σύστημα θέλει να κάνει ομελέτα, χωρίς να σπάσει αυγά και στο τέλος την «πληρώνουν» οι απλοί, καθημερινοί πολίτες που τόσο πρόθυμα έβαλαν πλάτη στην αρχή της κρίσης και δυστυχώς τρία χρόνια μετά κανείς δεν τους έχει πει την αλήθεια για το μέγεθος της κρίσης, ούτε όμως και για το πώς θα ξεφύγουμε τελικά απ’ αυτήν.

   Ας αναλάβουν λοιπόν όλοι τις ευθύνες τους πριν οδηγηθούμε σε μια ακόμη εθνική τραγωδία, απ’ αυτές που τόσο συχνά συναντάμε στη μακραίωνη ιστορία μας.

Του Νίκου Καραγιάννη
πηγή: Τakalanta