Συνέντευξη με τους ARKAN

Κατά καιρούς έχουν περάσει rock κυρίως γκρουπάκια χωρίς μεγάλη τύχη στον Δήμο μας, χωρίς να διαθέτουν τα μέσα, αλλά και τις δυνατότητες να αναρριχηθούν στο μουσικό στερέωμα να κάνουν δισκογραφία, να γίνουν γνωστοί στο Ελληνικό κοινό έτσι ώστε να έχουν παραμείνει ένα από το πολλά μουσικά σχήματα που έλαμψαν κατά την δημιουργία τους και σταδιακά έσβησαν μην έχοντας την υποστήριξη από την πολιτεία και από την ιδιωτική πρωτοβουλία να δημιουργήσουν κάτι παραπάνω.

Ένα φωτεινό παράδειγμα καλλιτεχνικής – πολιτιστικής δημιουργίας είναι οι ARKAN. Ένα νέο συγκρότημα ελληνικής ροκ μουσικής, που γράφουν και συνθέτουν μόνοι τους τα τραγούδια τους. Τέσσερις νέοι δημιουργοί που στα 2 μόλις χρόνια δημιουργίας του συγκροτήματος, έχουν να επιδείξουν σημαντικό αριθμό συναυλιών και μάλιστα χωρίς την παρέμβαση κάποιου μάνατζερ.

Βρήκαμε λοιπών (εύκολο ήταν άλλωστε, μιας και ζούμε στον ίδιο Δήμο), τον Δημήτρη Τριανταφυλλίδη, και τον Βασίλη Σωτηριάδη, που σε συνεννόηση με τον Δημήτρη του ζητήσαμε να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη ώστε να γνωρίσουμε καλλίτερα τα «άγρια άλογα» τους ARKAN, Η συνέντευξη δόθηκε στο bar Σελήνη, στον Άγιο Αθανάσιο που έχει φιλοξενήσει το συγκρότημα για παραστάσεις.

Ερώτηση: ΑΡΚΑΝ … γιατί ΑΡΚΑΝ ; τι σημαίνει το όνομα;

Απάντηση: Τυχαία βρήκαμε το όνομα, οι ρίζες του ονόματος βρίσκονται στην γλώσσα tatar και σημαίνει άγριο άλογο, αδάμαστο άλογο. Υπάρχει βέβαια και ένας χορός στην Ρουμανία και στην Ουκρανία που χορεύεται μόνο από άντρες γύρω από μια φωτιά. Όταν σκεφτήκαμε να δώσουμε το όνομα ΑΡΚΑΝ δεν είχαμε υπόψη μας το τι σημαίνει στην Ταταρική γλώσσα, θέλαμε να δώσουμε ένα όνομα που δεν σημαίνει τίποτα. Στην συνέχεια όμως διαπιστώσαμε την έννοια της λέξης, και νομίζω πως πετύχαμε.

Ερώτηση: Τι είδους μουσικής παίζετε;

Απάντηση: Ρόκ κυρίως Ελληνικό και λιγότερο με ξένο στοίχο.

Ερώτηση: Τους στίχους και την μουσική σας ποιος την γράφει;

Απάντηση: Τα δικά μας τραγούδια, που είναι λίγα για αρχή, τους στοίχους τους γράφω εγώ και την μουσική την γράφουμε όλοι μαζί.

Ερώτηση: Πότε ξεκινήσατε;

Απάντηση: Ξεκινήσαμε στο τέλος του 2006 αρχικά εγώ, ο Βασίλης Σωτηριάδης, ο Γιάννης Χατζηανδρέας, και ο Θοδωρής Περπερής και φτιάξαμε το γκρουπ χωρίς να έχουμε κάτι προσχεδιασμένο στο μυαλό μας. Πρόσφατα ήρθε και Χρήστος Γκατζάρας.

Ερώτηση: Πρώτη εμφάνιση;

Απάντηση: Πρώτη εμφάνιση το καλοκαίρι του 2007 στην Πλατεία Αριστοτέλους σε μια εκδήλωση της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης για νέους καλλιτέχνες. Σταδιακά φτιάξαμε ένα πρόγραμμα, ώσπου το καλοκαίρι του 2007 ήρθε η Μοτοσυγκέντρωση στην Θάσο, σε ένα κοινό 6.000 περίπου ατόμων ανοίξαμε την συναυλία του Φίλλιπου Πλιάτσικα. Έχουμε πραγματοποιήσει αρκετές εμφανίσεις σε bar, μουσικές σκηνές και συναυλιακούς χώρους.

Ερώτηση: Έχετε μπει στον πειρασμό να κάνετε κάτι πιο εμπορικό; η ροκ μουσική δεν θεωρείτε εμπορική μουσική, δεν αποφέρει πολλά κέρδη σε σχέση με την ποπ ή την λαϊκή μουσική.

Απάντηση: Δεν σκεφτήκαμε κάτι το διαφορετικό από αυτό που κάνουμε μέχρι τώρα. Δε σνομπάρουμε τα άλλα είδη, δεν μας προκαλεί όμως και κάποια ευχαρίστηση να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Ίσως να μη μπορούσαμε να υποστηρίξουμε και κάτι άλλο! Δε φτάσαμε βέβαια στο δίλλημα «ποιοτικό ή εμπορικό» αλλά και αν φτάσει αυτή η ώρα κάποια στιγμή νομίζω ότι πάλι αυτό που κάνουμε θα διαλέγαμε χωρίς να συγκαταλέγουμε τους εαυτούς στους μεν ή στους δε.

Ερώτηση: Τι είναι αυτό που σε εμπνέει όταν γράφεις στοίχους ή μουσική, ποια η κύρια πυγή έμπνευσής σου; Και κυρίως πώς γίνεται το πάντρεμα στοίχων και μουσικής; Στους περισσότερους ανθρώπους που δεν έχουμε σχέση με μουσική αυτό φαντάζει πολύ δύσκολο.

Απάντηση: Η βασική ανάγκη, το πρωταρχικό κίνητρο όταν γράφω στίχους είναι το να εκφράσω τον εαυτό μου, τα συναισθήματά μου, ένα καθαρά εγωιστικό κίνητρο (γέλια). Με την ανταπόκριση όμως των φίλων, την επιβράβευση για αυτό που κάνεις, αρχίζεις και μπαίνεις στο μυαλό του φίλου και προσπαθείς μέσω των στίχων σου να εκφράσεις και αυτόν και πολλούς άλλους. Και εκεί για μας ίσως βρίσκεται και η ουσία, να μπορέσεις δηλαδή να εκφράσεις με τη δουλειά σου κάποιον άγνωστο. Τώρα το πάντρεμα με τη μουσική είναι μάλλον κάτι μεταφυσικό που δεν εκφράζεται με λόγια.

Ερώτηση: Να δούμε και τα του οίκου μας Δημήτρη, με τον Δήμο μας έχετε κάποια συνεργασία, κάποια επικοινωνία με τους συμβούλους για τον Πολιτισμό;

Απάντηση: Μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε κάποια επαφή με τον Δήμο. Τελευταία όμως ήρθαμε σε επαφή και προγραμματίζουμε μία συναυλία στις 26 Ιουνίου (Παγκόσμια ημέρα κατά των Ναρκωτικών) στην Πλατεία του Αγ. Αθανασίου.

Ερώτηση: Υπάρχει γενικότερα ενδιαφέρων από τον Δήμο για μια συνεργασία με τους καλλιτέχνες του τόπου; Δίνουν κάποια βάση στην παραγωγή «πολιτισμού»; Πως βλέπετε τον πολιτισμό στον Δήμο γενικότερα; Μιας και το τόπος μας έχει πλούσια Ιστορία σε καλλιτέχνες που πέρασαν και οι περισσότεροι χάθηκαν χωρίς να έχουν κανενός είδους στήριγμα, τουλάχιστον στα πρώτα βήματα της καριέρας τους.

Απάντηση: Δεν βλέπω να κινείται κάτι στον τομέα του Πολιτισμού. Δεν ξέρω ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης του καθενός και δε μπορώ να πω ότι φταίει ο Δήμος ή η Πολιτεία ή το Σύστημα γενικότερα. Όλοι έχουμε το μερίδιο ευθύνης μας. Εμείς απ’ την πλευρά μας προσπαθούμε, το παλεύουμε κι από κει και πέρα, αν υπάρχει κάποια ανταπόκριση θα το δείξει η πορεία. Η τελική επιβράβευση έρχεται από τον κόσμο. Οι φορείς σου δίνουν κάποιο βήμα στην αρχή που αν δεν το αξιοποιήσεις πρέπει να έχεις κατά νου ότι δεν θα έχεις πολλές τέτοιες ευκαιρίες.

Ερώτηση: Ξέρεις πόσο κόστισε η συναυλία το καλοκαίρι που μας πέρασε με τον Τσαλίκη; Πως σου ακούγονται τέτοια είδους ποσά; Αν βρισκόσουν στην θέση αυτών που διαχειρίζονται οικονομικούς πόρους του Δήμου για τον πολιτισμό θα συνέχιζες τέτοιου είδους συναυλίες;

Απάντηση:

Δεν γνωρίζω ακριβώς πόσο κόστισε. Έχω ακούσει για διάφορα ποσά. Αν ήμουν σε αυτή τη θέση θα σκεφτόμουν ίσως διαφορετικά, αλλά τώρα όπως σκέφτομαι νομίζω πως δεν θα συνέχιζα τέτοιου είδους συναυλίες ή αν το συνέχιζα (γιατί και αυτό χρειάζεται) θα φρόντιζα να έδινα και ανάλογο βάρος οικονομικών πόρων στην παραγωγή Πολιτισμού του Δήμου μας.

Με το να έρθει ένας καλλιτέχνης τέτοιου είδους, θα γίνει ντόρος, σαφώς και θα έχει εξασφαλισμένη επιτυχία, θα ακουστεί στο χωριό, στο Δήμο γενικότερα, αλλά από ‘κει και πέρα δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό στον Πολιτισμό του τόπου. Αν σκεφτούμε με τα ίδια λεφτά τι θα μπορούσε να γίνει περισσότερο…

Ερώτηση: Το μέλλον σας πως το βλέπεις, ετοιμάζετε κάτι τώρα;

Απάντηση:

Ετοιμάζουμε την πρώτη μας δισκογραφική δουλειά. Έχουμε έτοιμα τα πρώτα εφτά κομμάτια. Για το μέλλον… κανείς δεν ξέρει. Όνειρα και στόχους για κάτι μεγάλο έχουμε. Θέλουμε να ξεφύγουμε από το σημείο όπου υπάρχουν πολλές μπάντες και που οι περισσότερες μένουν σε ένα σημείο, είτε γιατί δεν γίνεται η σωστή δουλειά, είτε γιατί δεν υπάρχει το αρχικό προϊόν, είτε γιατί δεν υπάρχει η ανάλογη υποστήριξη …για πολλούς λόγους. Τα έχουμε στο μυαλό μας όλα αυτά αλλά δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο μέλλον, το 50% είναι στο χέρι μας, αλλά το άλλο 50% είναι ο αστάθμητος παράγοντας.

Ερώτηση: Αυτή την υποστήριξη που ζητάτε και λογικό μου ακούγεται και πολύ προσγειωμένο για νέους καλλιτέχνες την επιζητάτε από ιδιωτικούς φορείς, ή από την πολιτεία θα περιμένατε κάτι περισσότερο;

Απάντηση:

Πιστεύω πως υπάρχει αμφίδρομη σχέση «οφέλους - κέρδους» είτε με ιδιωτικούς είτε με δημόσιους φορείς. Στο μεν ιδιωτικό φορέα το όφελος είναι οικονομικό, στο δε δημόσιο είναι κοινωνικό. Από έναν καλλιτέχνη υπάρχει ανταπόδοση μέσα από τη δουλειά του … αρκεί φυσικά να μπορείς να υποστηρίξεις αυτό που κάνεις. Εμείς το μόνο που επιδιώκουμε την περίοδο αυτή είναι να έχουμε βήμα για να παρουσιάζουμε τα δουλειά μας. Τώρα, όσο υποστήριξη και να υπάρχει, όσο «σπρώξιμο» από τρίτους… αν δεν υπάρχει η ανταπόκριση του κόσμου γι’ αυτό που κάνεις, θα πάρεις μια φορά την ευκαιρία, δυο, τρεις … και κάποια στιγμή αυτό τελειώνει. Η αλήθεια είναι ότι τα κάνουμε λίγο ανάποδα στην Ελλάδα, όχι μόνο στο Δήμο μας. Δεν κάνουμε κάτι για να υποστηρίξουμε τη δημιουργία στον πολιτισμό, τη μουσική, το χορό, το θέατρο από τα πρώτα τους βήματα, αλλά αρκούμαστε στην κατανάλωση.

Ερώτηση: Αν κάτι θα ζητούσες δημόσια από τον Δήμο, τι θα ήταν αυτό;

Απάντηση: Ένας χώρος δημιουργίας, ένα ερασιτεχνικό στούντιο που δεν θα κόστιζε πολλά και θα έδινε βήμα σε πολλούς νέους καλλιτέχνες να ξεκινήσουν την πορεία τους στη μουσική.

Ερώτηση: Δημήτρη σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνέντευξη που μας παραχώρησες, εύχομαι το άστρο σας να λάμψει κάποτε πολύ ψηλά γιατί πιστεύω το αξίζετε, αν θα σε ζητούσα ένα στοίχο να αφιερώσεις στο blog μας ποιός θα ήταν;

Απάντηση: εγώ σας ευχαριστώ εκ μέρους των ARKAN και σας αφιερώνω τον στίχο του πάντα επίκαιρου τραγουδιού από τους “Ten Years After”

“I’d love to change the world

But I don’t know what to do

So I’ll leave it up to you”

Σε μετάφραση:

“Θα ήθελα να αλλάξω τον κόσμο

Αλλά δεν ξέρω τι να κάνω

Έτσι θα το αφήσω πάνω σου”

Δεν θα βρίσκαμε ποτέ καλλίτερο τρόπο να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη !!!